Home isn´t a place it´s a feeling....

Santa cruz, niet echt een wereld stad maar prima om te relaxen wat ook belangrijk is....
Hier slaap ik in Jodanga Backpackershostel, volgens hostelworld een hostel waar altijd wat te doen is. Jaja behalve als ik er ben haha. Ik slaap in een 8 persoons dames dorm, wel gezellig. Hier ontmoet ik Anna uit Duitsland en .... uit Canada en .... uit Luxemburg (namen blijft een dingetje) We besluiten samen in het centrum te gaan eten deze zaterdagavond. Als we naar buiten lopen zie ik in mijn ooghoek met grote letters 'happy hour' staan, tja dat kunnen we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. Van het een komt het ander en blijven we plakken in het hostel, waar we een marmarisje bestellen. Hier ontmoet ik ook Victor en Sarah een stel uit San Francisco, zij vertellen mij dat ze ook de trein pakken as maandag richting Brazilie. Mooi hoef ik niet alleen de grens over! Op zondag loop ik een beetje rond in de stad, chill een aan het zwembad en verricht wat telefonische zaken. s'avonds heb ik met Christian in het park afgesproken, christian uit Chili heb ik in la Paz ontmoet, dus leuk om weer te zien! In het park is vanalles te doen, dus we hangen een beetje rond waarna hij weer terug gaat naar familie waar hij logeert. De volgende morgen loop ik al vroeg naar het treinstation om mijn kaartje te kopen voor de trein van 1pm, jeuh gelukt! We nemen nog een duik, doen wat boodschappen en pakken om 12.15 de taxi richting station: the death train, zoals ze die noemen. Deze rit duurt 18 uur, dus we gaan goed voorbereid met eten en bier de trein in. Prima ritje met een 'diner' in een andere coupe, met een dodelijk sprongetje tussen de 2 wagons en een mega schone-grote toilet. We stappen uit de trein in Puerto Suarez, waar we een taxi pakken richting de grens. Hier is het (Zoals bij elke grensovergang) wachten wachten wachten. Stempel fixen in Bolivia, over de grens lopen en stempel fixen in Brazilie. Dit laatste duurde ellenlang. Ondertussen hebben we een rit (8km naar corumba) en een hostel gefixt. De meneer vh hostel heeft een goed plan, of ik even alle paspoorten van de internationale toeristen wil verzamelen zodat ik vooraan kan in de rij om ze af te stempelen. Doe ik! Met 30 paspoorten ga ik met de beste man naar binnen en word ik voor een balie gezet waar een jonge man achter de balie zit. Bom dia. Daar kom ik erachter dat ik getackeld ben om een 'gezellig' praatje te maken met de zoon van het kantoor daar. Hij vertelt mij leuk dat ie vanavond wel naar het hostel komt om een drankje te drinken, stelletje stelletje. Oftewel: Welkom in Brazilie, je bent gewaarschuwd haha. Paspoorten terug en naar het hostel, waar we zsm de tour naar pantanal willen boeken. We droppen onze tassen in Hostel Pantanal en lopen door het dorp om te kijken waar we iets kunnen boeken. Hier zitten 2 bedrijven die het organiseren, dus we shoppen een beetje rond en besluiten bij een van de 2 te boeken. Pantanal is een moerassige jungle met veel dieren, voor degene die niet weten wat t is! We worden opgehaald met 2 duitse meisjes en vertrekken achter in de pick up richting de boerderij op pantanal. Onderweg wordt er nog een frans koppel bij ons gedropt en zijn we compleet.
De rit ernaar toe alleen al is fantastisch, kaaimannen grote cavias (ben ff de naam vergeten) allerlei soorten vogels dus nu al gaaf.
OP de boerderij worden we voorgesteld aan Elias, onze gids die hier geboren en getogen is. Ff chillen, omkleden en de hengels klaarmaken om piranha's te vissen. Eenmaal aan de vijver verteld Elias ons doodleuk dat we het water in moeten lopen om te gaan vissen, ik dacht dat meneer een grapje maakte maar hij was bloed serieus. DUs ik vertrouw de beste man en loop als eerste, zwaar twijfelend de vijver in. De theorie is dat je te groot ben voor de piranha's om opgegeten te worden.....
Naar het midden van de vijver, dode kip mee en vangen die vis. Het gaat me wonderbaarlijk goed af (mss toch nog wat meegekregen van willem zn viskwaliteiten ;-)) Victor en ik vangen als een malle, elias haalt ze netjes van het haakje zodat we ze aan het eind van de middag lekker op de bbq kunnen mikken. Na een klein uurtje vissen vertelt Elias ons dat we eruit moeten, waarop victor en ik zeggen dat we nog wel ff willen blijven vissen. Uhm nee dat is niet mogelijk: Kaaiman links kaaiman rechts en kaaiman recht vooruit, dus we moeten eruit. De kaaimannen zijn niet in jou geïnteresseerd, maar in de gevangen vissen. En die hadden wij bij, dusja..... Elias maakt de vissen schoon aan het water en geeft de kleintjes aan de kaaimannen. Lekkere snack op de bbq en een aantal gefrituurd in een zoutkorstje. Vroeg avond gaan we de jungle in om wat dieren te spotten: Apen, toekan, papegaaien, parkieten, miereneters, hertjes etc 'sAvonds gezellig kletsen en een biertje bij t kampvuur, hier kan ik wel wennen! 's nachts op nog een leipe stijger geklommen om daar te chillen en de sterren te bekijken, goh wat heb ik het toch slecht ;-)
De volgende ochtend beginnen we met een wandeltocht door de jungle, gevolgd door een ritje op paard voor degene die willen en in de namiddag trekken we nog wat piranha's uit de vijver. De laatste ochtend gaan we richting de rivier om hier nog wat andere dieren te spotten waaronder de jaguar,helaas begint het te regenen en onweren dus we gaan weer richting boerderij. Met onweer in een alluminium bootje lijkt ons niet zo safe. In de namiddag vertrekken we weer, ik heb samen met Sarah en Victor de bus richting bonito. Dat dachten we tenminste....
Nu blijkt onze gezellige man waar we de tour geboekt hebben niet zo betrouwbaar. Hij heeft onze kaartjes voor de bus niet gekocht, dus proberen ze ons te droppen ergens tussen corumba en bonito: Ik dacht t niet, vrind!!
Na een hoop stampei worden we met 5 pers en backpacks in een personen auto gepropt, niet ideaal maar we komen ergens en hoeven niets te betalen. thnx
In bonito boek ik Sao Jorge hostel, cheap ass in een drom met 16 bedden. Sarah en victor willen graag iets meer uitgeven en iets meer privacy, prima we spreken 's avonds wel af voor een biertje!!
Bonito is mooi relaxt en bekend om de mooie plekken waar je kunt snorkelen. De volgende dag besluiten we samen naar de publiekelijke plek te gaan om te zwemmen/snorkelen. Prima en genoeg voor mij, het stel gaat de volgende dag nog naar een andere plek (waar je veel entree voor moet betalen, dus ik skip) Ik blijf in mn hostel en doe de was, ook leuk ;-) Als Victor en Sarah terug komen vertel ik over mijn drukke kamer: ik sliep helemaal alleen in een 16 pers dorm haha. Hun in een 6 pers met 2 snurkers, lucky me!!
Van bonito pakken we een nachtbus naar Foz Iguazu, de watervallen die bekend staan als een van de 7 wereldwonderen. Dé bus waar de vorst aan de binnenkant tegen de ramen zit geplakt, jongens wat ben ik blij met mijn bijna echte north face jack!
Ik heb wederom een ander hostel, hostel 76, omdat mijn budget iets minder toereikend is. Maar netals in bonito is dit hostel prima, ik deel mijn kamer met 3 Braziliaanse meiden die hier aan het studeren zijn. Het enige minpuntje is dat mijn hostel rete koud is 's nachts....
De eerste dag droppen we onze backpack in het hostel en pakken we meteen de bus naar de watervallen (Braziliaanse kant). Bij de entrance spreek ik af met Sarah en Victor om samen het park te bezoeken. Super luxe en goed georganiseerd nemen we de bus in het park, wat een overweldigende natuur sensatie! Nu gaat de discussie onder de reizigers wat nu dé mooiste kant is van de watervallen: Argentinie of Brazilie....
Na de watervallen besluiten we om het vogelpark aan de overkant van de weg ook even te bezoeken, leuk maar geen must als je het mij vraagt.
Terug naar mijn hostel, die toevallig tussen alle barretjes en restaurants ligt, dus besluit ik om nog een biertje te drinken en n potje te dansen. Super gezellig! Voor de volgende dag besluiten we een georganiseerde tour te boeken naar de watervallen aan de Argentijnse kant, niet veel duurder en wel zo relaxt. We worden lekker luxe opgepikt bij het hostel, over de grens geloost en voor de ingang afgedropt. Tja weer in een groepje.... Meteen zijn er mensen die het belangrijk vinden om samen te gaan, waar wij al na 5 min meteen klaar mee zijn. Lekker je eigen ding doen is ook fijn, dus we lozen de rest en gaan met z'n 3e (en een die bleef plakken) op pad. De verschillen tussen de 2 kanten: Naar mijn idee is er geen mooiere of betere kant, je kunt ze niet vergelijken. In Brazilie heb je een soort van panorama view wat zeer indrukweHekkend is, ook was dit voor mij de eerste keer dat je de watervallen ziet dus zoiezo speciaal. In Argentinie kun je meer 'door' de watervallen lopen, deze ervaring is totaal anders. Ik zou zeggen; voor die paar tientjes gewoon allebei doen! Terug in het hostel pakken we de taxi naar het grote busstation, waar we ons installeren voor de 16 uur durende busrit naar Sao Paulo.......Sao Paulo, 16 uur durende bus die aan de binnenkant bevroren is, vraag met niet waarom maar het was zó koud. Na de 18 ipv 16 uur durende rit besluit ik om meteen door te pakken richting Isla Grande, een eiland richting rio. Veel goede dingen over gehoord dus daar gaan we dan maar opaf. Victor en Sarah hebben een paar dagen langer in Brazilie dus die besluiten Isla Bella ook nog aan te pakken. Ik neem afscheid in Sao Paulo en spreek af te faxen in rio. Pffffff de bus naar Angros dos reis (kustplaats om in Ilha grande te komen), wat een hel!
Ik kom om 13.15 aan in Sao paolo, de bus naar angros dos reis is om 13 en om 16, dus net gemist :-/ Wachten tot 16u, onder het genot van een lekker subwaytje begin ik vrij brak aan de busrit, die eigenlijk tussen de 7-8 uur zou duren. Ja hoor ik heb het geluk langer in de bus te kunnen zitten voor mijn geld, bof ik ff, ik arriveer om 1.30am in mijn hostel zo goed als dood zeg maar. Tandenpoetsen en naar bed, nouja en met vrienden en familie appen want die zijn natuurlijk allemaal net wakker. In mijn dorm liggen maar 2 mannen maar die kunnen zagen voor 10, dus ik besluit om om 6am maar weer mijn mandje uit te gaan. Ff checken hoe ik in Ilha Grande kom, ontbijten en wieberen. Aan het ontbijt ontmoet ik een Chileens stel, Jorge en Carla. Prima stel om mijn Spaans weer een beetje op te halen, want deze kinders spreken geen woord Engels. Om 10u pakken we de boot naar het eiland, waar ik een hostel zoek en jut en jul een (veel te duur) hotel. Deze ronde besluit ik weer eens voor een vrouwenkamer te gaan, af en toe wel relaxt. Meer zo´n korfbalteam gevoel: in je blote kont door de kamer lopen omdat je iets in de douche vergeten bent en er toch niemand iets om geeft.
Beach house Ilha Grande, gezellig hostel waar George de eigenaar is en 2 (beetje gekke) meiden werken waar ik het erg goed mee kan vinden. Het is donderdag maar dat wil niet zeggen dat er niets te doen is, nee in tegendeel het is dik feest in hostel Aqua. Om middernacht besluiten we om daar ff een kijkje te gaan nemen, oftewel bal tot ´s ochtends vroeg en opstaan met een dikke kater en een gat in mijn portemonnee. Maar wat was t leuk! De volgende ochtend hebben we een boottochtje op de planning waar we naar verschillende strandjes en plekken gaan om te snorkelen. Erg relaxt en mooi. Die avond eten we bij een van de bekende buffetten die in Brazilie erg populair zijn, lekker! Dag drie wordt ingevuld met een hike naar van 2,5 uur naar het populaire strand Lopez Mendes. Mooi maar vol met zandvlooien, die mij uiteraard erg interessant vinden.
Terug in het hostel verteld George mij dat er een leuk feestje is op een strand waar je alleen met de boot kunt komen, of ik meega. Uhm nee want ik ben platzak en er is geen pinautomaat op het eiland. Ik besluit in het hostel te koken en een rustig avondje )genoodzaakt) in te lassen. Onder het koken kom ik 5 Brazilianen tegen die n nachtje in het hostel slapen, blijken deze nu net op dat feestje te moeten spelen, of ik niet met ze mee ga. Ik leg ze mijn financiele situatie uit en zij stellen voor dat ik gewoon met hun mee ga, dus gratis. Nou vooruit dan haha. Top avond met een klein katertje als resultaat. Met mijn katertje en jut en jul neem ik de boot richting angros dos reis en de bus richting rio. In Rio word ik bij mijn hostel gedropt samen met het Chileense koppel, want achteraf waren zij toch ook wel blut na het dure hotel haha.
Eenmaal in het hostel komt Carla naar mij toe of ik mss geld voor hun wil pinnen want hun geld is op en ze hebben geen bankkaart bij, ja serieus ze hebben geen bankkaart bij!!! Dan zou moeders wel geld naar mij overmaken zodat ik t kon pinnen, geen probleem. Maarja het stel is niet heel goed met geld dus dat hebben ze er ook weer zo doorheen gejaagd, ongelooflijk. Ik besluit de eerste dag zelf naar de ´2 brothers´ te hiken, appeltje eitje wordt mij gezegd. Dus ik pak de bus die kant op en begin te hiken, na 2 uur kom ik erachter dat de hike niet echt door de bossen hoort te zijn en dat er toch eigenlijk vaak wel meer mensen zijn die die hike doen. Ja hoor, ik was aan de verkeerde kant begonnen, dus ik weer terug. En ik ben gin watje dus ik besloot de andere kant er ook aan te plakken, super vet uitzicht!! Die avond vraag ik aan de jongen van het hostel waar ik heen moet want ik wil wel weg vnv, wat is the place to be?
Nou hij verteld over Pedra do sal, straat feestje waar samba gespeeld wordt en het dik bal is. Ik mag wel met hem mee, top! Alles thuis laten alleen een beetje geld in de zak en gas erop! Ik vertel het aan Janet en Selma twee meiden uit alphen, Janet is ook wel geinteresseerd en Selma gaat liever naar het bootfeestje. Janet en Corry komen later ik ga al eerder met een belg, na enige uitleg dat we de metro moeten pakken en dan een taxi. Ik heb t super naar mijn zin, daarentegen wil de belg al vrij vroeg naar huis. Dus ik vraag wat rond of mensen ook terug naar copacabana moeten, helaas het zal toch niet zo zijn dat ik nu naar huis moet? Nee hoor precies optijd kom ik Janet en Corry tegen, ik kan blijven!! Daar zoveel plezier gehad en bij onze Braziliaanse vrienden blijven slapen, de dagen daarna ben ik vooral met Leandro en Igor weggeweest nadat we iedere morgen verlost waren van de kater. Central Cultural Carioca was de 2e avond echt gaaf, bekende (voor hun dan ) Braziliaanse band met alleen maar locals die helemaal los gingen.
Tja en dan komt de dag dat het voorbij is, ,potjandorie wat is het voorbij gevlogen.
Een geweldige ervaring die ze nooit meer van me afpakken en die me hongerig heeft gemaakt naar meer. Vooral ook een reis die compleet is gemaakt door niet alleen de geweldige (understatement) landen, dorpen, steden, stranden, bossen en jungles waar ik ben geweest....
Mijn avontuur is compleet gemaakt en heeft mij een groot thuis gevoel gegeven door de geweldige mensen die ik ontmoet heb, maar waar ik helaas ook weer vaak afscheid van heb moeten nemen.
Vrienden voor het leven!