No pics en losers

Ladiesnight, daar waren we....
Ja hoor ik was er helemaal klaar voor, na 3 weken zo goed als alcoholvrij, all dressed up.
Om te beginnen n biertje in ons gezellige hostel, homemade van de tap: doe d'r maar een!
Al snel gaat m'n buik te keer als n malle, godver de godver de nonde nonde etc etc
Niet alleen ik maar ook verschillende gasten waarmee ik n biertje vd tap dronk voelen zich niet helemaal top. Zwaar chaggie besluit in het hostel te blijven en me te verheugen op montañita. De meeste mannen blijven ook in het hostel, daar is best n goede reden voor. En wel de volgende: vrouwen mogen gratis binnen, krijgen gratis drinken (tot 23) en mannen moeten 10 euro entree én hun drank betalen. Dat alles zonder enige vrouw te zien, want de mannen en vrouwen zijn gescheiden tot 23u dan gaat t hok met drinken vrouwen open en mogen ze naar binnen. Hilarisch!
De volgende morgen fris en fruitig aan de 'Free walking tour' die bijna iedere stad wel heeft. Redelijk interessant, vooral om te kijken wat je daarna echt wil gaan zien. Na de Tour is Kristin toto ivm haar mega hangover, ze klimt nog mee op de cathedral maar daarna gaat ze horizontaal dus vervolg ik m'n siteseeing trip met Marcel. We bezoeken n vage kerk waar volgens onze guide poppen staan die bewegen en gemaakt zijn van echt mensenhaar en bloed, de ogen zijn van glas en lijken je echt aan te kijken. Wow, zo waar! Het is n kerk waar geen foto's gemaakt mogen worden en waar geen entree (een vd weinige hier) wordt gevraagd, dus vaag volk en duistere sfeer.
Naast ons hostel, community, zit n bier brouwer: Bandido brewing. Marcel en ik besluiten n bierproeverijtje te tackelen, perfect plan! Hier ben ik blij verrast dat mijn buikje blij is met de biertjes ipv het naar buiten probeert te werken. Finally!
Vervolgd door t lekkerste biertje in grote vorm n potje skip-bo en wat snacks vliegt de tijd. Vamos, m'n nachtbus! Terug naar t hostel, Kristin oppikken en Marcel droppen haha
De taxi naar Quito-Zuid (Bladel-Zuid maar dan anders Gezichtje met knipoog), waar we snel buskaartjes Kunnen kopen maar waar we ook unaniem besluiten niet te pinnen. Voelt niet écht veilig, dus wachten we met precies genoeg geld voor de volgende bus op onze nachtelijke rit. Prima busje, hier in Ecuador! Top geslapen en voor op de planning, meteen in de volgende bus naar Montañita.
Appeltje eitje, so far.... Quaker hostel, the place to be volgens onze reismaten.... Kan best zijn maar er is niemand, eigenaar had n emergency. In n leeg hostel is niet echt ons ding dus zijn we wat rond gaan vragen waardoor we bij MOAI terecht kwamen.
In een woord TOP, Antonio en Edna zijn de liefste gekste gezelligste eigenaren die ik heb leren kennen.
Nu snappen jullie dat na mijn balans weken (ivm m'n buik)ik het moest compenseren in Montañita Lachebekje met lachende ogen Dus heb ik in goed overleg besloten: what happens in Montañita stays in Montañita. Sorry Grijnzend gezichtje met lachende ogen
Na 5 nachten afscheid genomen van the people en kristen, na n super tijd samen te reizen nu weer alleen verder.
Nouja alleen, Marcel text waar ik ga uithangen in cuenca want meneer is er ook haha.
Ik pak de vroegste bus naar guayaquil again en stap daar over op de bus naar Cuenca.
Yakumama hostel is waar ik terecht kom, op aanraden van edna, wat weer n prima keuze is. Ik spreek 's avonds met Marcel af, waardoor ik overdag lekker m'n eigen ding kan doen en besluit n solo 'free walking tour' te maken. Terug op m'n rooftop kamer klets ik ff met felipe uit Colombia, hij sluit aan bij Marcel en mij voor n biertje met nachos!!
Waarna we n karaoke bar opzoeken, hilarisch. En natuurlijk weer veel te laat in m'n mandje...
De volgende morgen vertrekt Marcel naar Montañita en bezoek ik nog wat museums plus de grote overdekte markt in Cuenca. Ik kan niet anders zeggen dan dat het een super chille en veilige stad. 13.30u pak ik de shuttle van Izhcayluma, mijn hostel in Vilcabamba, naar Vilcabamba. Behoorlijk hobbelig ritje maar prima omdat ik de hele achterbank voor mezelf heb met n geweldig uitzicht, puur genieten. Na n rit van 5,5 uur arriveren we op n geweldige locatie in n super hostel, nouja t lijkt wel n resort.
In eerste instantie zie ik alleen maar stelletjes in private rooms en slaap ik alleen met n Spaans meisje in de enige dorm. Holymoly wat is het hier stil, ik was bijna vergeten hoe dat ookal weer was Aapje met handen voor de ogen
Eten en vroeg naar bed, even de verloren uren inhalen en afkicken van de drukte om me heen. Deze beroemde plek staat bekend om niet alleen de vette locatie met uitzicht en het goede eten maar ook om de gratis yoga met n geweldig uitzicht.
Dit alles kom ik steeds te weten door met andere reizigers te kletsen, wat mij betreft dé beste manier om je keuzes te maken qua plaats/hostel/trips.
Weg met de lonely planets!
Vrijdagochtend begin ik om 7.30 met de yogales, samen met maar 5 anderen.
Na de yoga en n super ontbijt kom ik terug in de dorm waar ik met Monica klets, Spaanse meisje. Zij gaat de gratis wandeling van 3 uur doen, ik die van n uur omdat ik mezelf ff 'niets doe tijd' heb opgelegd. We spreken af om vroeg avond naar t dorpje te lopen en wat te eten. De wandeling van n uur is perfect om zo het uitzichtpunt te bereiken, op dit punt kom ik lia en charlie weer tegen (deze zaten bij mij in de shuttle).
Tijdens de wandeling richting t centrum kletsen Monica en ik over vanalles, wederom weer erg gezellig en merk ik dat we eindeloos kunnen kletsen/lachen.
Veel studenten/werklui uit cuenca/quito (netals Monica) komen hierheen om n weekend te chillen, dus weinig reizigers meer weekend vakantiegangers.
Eenmaal terug in 'onze' kamer komen we erachter dat er 4 extra mensen zijn ingetrokken, weg 'prive' kamer..
Vanmorgen ben ik n half uur eerder met Monica mee gegaan naar de yogales, om 7 start de meditatie met aaneensluitend de yoga. Nieuwe ervaring die best oke is, ik weet nog niet helemaal wat ik er van vind maar dat zie ik morgen wel als ik weer ga.
Na de yoga ontbeten met Monica en 4 kamergenoten, meteen afgesproken om vanmiddag samen naar t podocarpus park
Vanavond komt er n bandje in café Lion Bear, dus dat staat op de planning.
Morgen chillen yoga en n massage geboekt, oftewel contr-alt-del voordat ik maandag naar Peru vertrek

Ik hoor n enkeling al denken; gaat ze dat wel halen qua planning, de olympische spelen? Uhm nee dat denk ik niet, eerlijk gezegd heb ik n paar weken geleden al besloten deze te skippen. Puur omdat ik niet wil haasten, laat staan dingen wil skippen ivm n toeristisch evenement waar ik tussen de Nederlanders zit
Ja het zou n vet feestje zijn, maar het staat (naar mijn idee) niet in vergelijking tot mijn geweldige tijd tijdens deze trip. Ik roep in Bolivia of argentina wel n keer hup Holland hup Gezichtje met knipoog


Dussss.....
Vilcabamba is niet echt de plek om iets internet-technisch te doen, uploaden lukte niet echt dus plak ik er vandaag maar weer iets aan op de pre-historische computer in Chachapoyas.
Idd ik ben al weer in Chachapoyas peru, maar het had wat in om hier te komen.
Maandagmorgen om 6u (was mijn planning) sta ik klaar om de bus te pakken, blijkt de bus gewoon niet te komen; top!
Maargoed dat er hier elk half uur n bus gaat, waardoor ik die van half pak richting Zumba (Ecuador). Deze rit duurt op maps.me 2 uur en volgens de chauff 6, deze laatste heeft natuurlijk gelijk, vooral omdat je het niet echt een weg kunt noemen haha. Ook stopt deze aardige man om elk hondsgezeik omdat er iemand langs de weg staat. niet alleen om in te stappen maar vooral om of iets te kopen of te pissen of iets anders...
Na eenGEWELDIGE rit, ik kan het neit anders beschrijven zo mooi. Kom ik aan in Zumba, waar ik 3 franse gasten zie staan die wss ook naar Balsa (borders) moeten. Jep, dus we besluiten een taxi met zn 4e te delen richting Balsa. Eenmaal in de pick-taxi komt een oude vrouw aanlopen die graag mee wil en wel in de laadbak gaat zitten, dat kan natuurlijk niet, dus ik ben achterin gaan zitten. Waardoor ik nog meer van de omgeving kon genieten, top!
na 3uur in balsa, aparte grensovergang. Eerst uitchecken in ecuador vervolgens weer lopend over de grens\brug en aanmelden in peru. Dit valt niet echt mee want de aardige man is aan het lunchen, dus wachten. Na een uur komt deze aardige man terug en geeft ons een mooie roze stempel om legaal Peru binnen te komen, nice! Tja en dan...
De meeste touristen gaan via de kust de grens over van of naar Peru dus het is hier niet echt druk zeg maar, wat het ook erg gaaf maakt.
Nu is het wachten op een taxi naar San Ignacio, wat na wat navragen lukt. Een meneer propt onze backpacks in de wagen en geeft gas richting San Ignacio. Gaat prima, maar in Namballe (10 min verder) komt deze man erachter óók honger te hebben. Vervolgens stoppen we bij een klein eettentje en gaat meneer lunchen, of we even willen wachten; natuurlijk?¡? Vamanos, we vervolgen de route en stoppen wederom weer een keer om een vriend van deze desbetreffende meneer een hand te geven en n rare zwarte plastic zak mee te nemen. Na wat oponthoud komen we aan in het uitgestorven plaatsje, al snel besluiten we om zeker nog 1x te bussen, naar Jean. Eerst is het belangrijk dat we een pinautomaat vinden, na wat door de stad te slenteren vinden we die en gaan we terug naar het busstation. Hier pakken we een collectivo, dat wil zeggen n busje delen met 15 personen, als deze vol is vertrekken, deze ronde hebben we geluk en vertrekken we vrijwel meteen.
Jean, dooier dan dood......
Schemerig maar iedereen is vrij fit, dus op naar de volgende opties om deze grafplaats te verlaten. Wederom een collectivo naar Bague Grande, wat niet heel grande is maar prima om een nachtje te slapen en wat te eten.
We slapen in Hotel Singapour, tja in Singapore had ik toch n iets luxer geval, maar ach tis maar voor een nacht.
Dinsdagmorgen lopen we richting de terminal waar we wederom een collectivo pakken richting Chachapoyas, bus vol mensen, kippen etc. Lange rit maar ik ben in Chachapoyas!!! Ik heb in Bague Grande al wat hostels opgezocht om zo effectief rond te kunnen lopen, de heren besluiten naar een restaurant te gaan met wifi om daar wat prijzen te vergelijken. Prima, ik zit hier! Uurtje later bellen ze naar mijn hostel of er plek is, nope te laat. Beetje dejavu op het EK, losers ;-)

Morgen naar de watervallen van bijna 800meter en overmorgen richting de kust, denk ik ;-) maar je weet t nooit hier haha

Dikke kus